Skip to content
ΑποΚοινού
ΑποΚοινού
Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία & Αυτοδιαχείρηση
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum

236651-flint-water-ejo-100515_808b13c48a3002f17f896b2c38e4812c.nbcnews-ux-2880-1000
της Ελένης Καρασαββίδου
Υπήρχε κάποτε σε μια πολιτεία με πλούσια νερά και με μια λίμνη σαν θάλασσα  μια μικρή πόλη. Την έλεγαν ‘Φλιντ’ κι είχε την ατυχία να βρίσκεται δίπλα σε ένα βαριά μολυσμένο ποτάμι. Αλλά η Φλιντ στο Μίτσιγκαν των ΗΠΑ είχε και μια άλλη ατυχία. Την κατοικούσαν κυρίως μαύροι, πορτορικάνοι, κι άνεργοι. Φτωχοί δηλαδή, πράγμα που εξηγεί και την μόλυνση του ποταμού από τις βιομηχανίες και την πτώση της αξίας της γης που συνάθροισε όσους περισσεύουν γύρω της..
Το τρίτο κακό της μοίρας της μικρής αυτής πόλης είναι πως συναντήθηκε με έναν κυνικό δράκο που τον έλεγαν οικονομικό νεοφιλελευθερισμό κι ο οποίος δημιουργώντας το πιο μινιμαλιστικό κράτος που υπήρξε ποτέ, άφηνε ως μόνο ‘δικαίωμα’ στους απόκληρους την καταστολή, αντικαθιστώντας την δημοκρατία με την διοίκηση επιχειρήσεων. Κι έτσι ο κυβερνήτης της περιοχής διόρισε ως ‘δήμαρχο’ έναν επιχειρηματία ο οποίος ως πρώτο μέλημα είχε την μείωση των εξόδων και όχι τη ευζωία υπεύθυνων πολιτών και την ευνομία της πολιτείας όπως, έστω στα χαρτιά, κάποιοι παλιομοδίτες άλλοτε. Οπότε η πόλη ήταν ο ισολογισμός της κι όπως δεν άξιζε να ξοδεύει κανείς για αυτά τα ‘σκουπίδια’ η σκέψη ήταν απλή. Γιατί να ξοδεύουμε τόσα για ύδρευση από την λίμνη Μίτσιγκαν όταν δίπλα υπάρχει ο ποταμός ομώνυμος Φλίντ;
Αν και υπήρχε, το μικρό πρόβλημα της μόλυνσης του ποταμού ξεπεράστηκε γρήγορα με κείνους τους γνωστούς κι εξαιρετικούς τύπους που κάνουν πληρωμένες καριέρες σε πανεπιστήμια κι ερευνητικά κέντρα χρηματοδοτούμενα από τις εταιρείες (τώρα πια και κυβερνήσεις) που παραγγέλνουν τις έρευνες. Οι ‘μακρινοί’ αγωγοί σφραγίστηκαν κι η υδροδότηση έφερε νερό χρωματισμένο και με άσχημη μυρωδιά στις βρύσες της μικρής πόλης. Σε λίγους μήνες τα παιδιά του Φλιντ άρχισαν να αρρωσταίνουν ένα ένα. Το φαινόμενο τράβηξε την προσοχή γονιών και πολιτών που παρήγγειλαν δικές τους έρευνες, παρόλο που το χρώμα η οσμή κι η γεύση ‘μιλούσαν. Τα βαριά μέταλλα που αποκαλύφθηκαν, όπως κι οι εικόνες των άρρωστων παιδιών, δεν έκαμψαν το σθένος των κυβερνητών που πολύ απλά ισχυρίστηκαν πως βαρέα μέταλλα βρίσκονται και από άλλες πηγές και όχι μόνο στο νερό.
Το επίσης μικρό πρόβλημα πως η συσσώρευση των συγκεκριμένων μετάλλων σε παιδιά έως 6 ετών δημιουργεί μόνιμη εγκεφαλική βλάβη δεν σχολιάστηκε επαρκώς, άλλωστε εάν οι κοντινές βιομηχανίες ξαναζούσαν κάποτε με μισθούς Κίνας (ώστε να μην φεύγουν και τα κεφάλαια στο εξωτερικό, λολ!) , αυτό θα ήταν ακριβώς το εργατικό προσωπικό που χρειάζονταν.
Την ίδια στιγμή τα μεγάλα κι επίσημα κανάλια ενημέρωσης , αυτά που αποφασίζουν από τι αποτελείται η πραγματικότητα και τι ‘εξορίζεται’ από αυτήν, είχαν αποφασίσει πως το νέο δεν άξιζε καθόλου προσοχής, άλλωστε αφορούσε  ανθρώπινο ‘στοκ’ όπως προείπαμε.
Όταν όμως εναλλακτικά δίκτυα και κινήσεις πολιτών, (των γνωστών ημίτρελων στον κόσμο των ‘σοβαρών’ που επιμένουν να νοιάζονται ανάμεσα στις φάλτσες τους ηγεσίες και στους κρυμμένους τους εαυτούς) ανέλαβαν να χωρέσουν την υπόθεση κάτω από τα φώτα της μιντιακής ‘πραγματικότητας’, και οι πιέσεις άρχισαν σιγά σιγά ν’ αυξάνουν, τότε οι κυβερνώντες αναγκάστηκαν να παραδεχτούν πως ίσως τελικά θα έπρεπε να ξανασυνδέσουν τους αγωγούς με το υπέροχο νερό της πλούσιας λίμνης που προοριζόταν για ‘ανθρώπους’. Πολύ αργά καθώς οι ίδιοι οι αγωγοί είχαν ποτίσει από τα απαγορευμένα μέταλλα…
Αν η ιστορία της ‘ασήμαντης’ αυτής πόλης είναι τόσο σημαντική είναι γιατί αποτελεί έναν ακόμη από τους ‘μικρούς τόπους’ που αναδεικνύουν τι συμβαίνει στην μακροκλίμακα του πλανήτη, κρυφό και διαβρωτικό σαν την σκουριά πίσω από την αστραφτερή ‘επιφάνεια’ της «εναλλακτικής πραγματικότητας» των ισχυρών, τι φτάνει μέχρι την πόρτα μας κι αγγίζει κι εμάς. Είναι βέβαια δύσκολο να δεχθείς πως  τον ρόλο του μαφιόζου που μπαίνει στο σπίτι σου και δηλητηριάζει το παιδί σου τον αναλαμβάνουν πια οι πιο επίσημοι φορείς. Κι είναι ακόμη πιο δύσκολο να παραδεχθείς ότι μπορεί αυτήν την ιστορία να την ζήσεις εσύ ή οι απόγονοι σου. Ισχύει όμως πως αν δεν βλέπουμε τον σπαραγμό των μικρών, των μακρινών, ή των άλλων, δεν θα κατανοήσουμε ποτέ ούτε τους εφιάλτες που μας απειλούν , ούτε τα καθήκοντα που μας επιβάλουν.
Ισχύει άλλωστε το απόσπασμα του Τζον Ντον που τόσο εύστοχα χρησιμοποίησε ως κατακλείδα στο «Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα» ο Ερ. Χέμινγουεϊ: «Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του. Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ηπείρου, ένα μέρος στεριάς. Αν η θάλασσα ξεπλύνει ένα σβόλο χώμα, η Ευρώπη γίνεται μικρότερη. Όπως κι αν ξεπλύνει ένα ακρωτήρι ή ένα σπίτι φίλων σου ή δικό σου. Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα. Κι έτσι ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα».
Υγ Στον M.  Moore που μας διηγήθηκε την ιστορία του στο θέατρο Belasco της Νέας Υόρκης.
Πηγή:tvxs

Share this:

  • Tweet
  • Email

Related

Category: Απόψεις, Αρχείο ΆρθρωνBy apokoinou29/08/2017Leave a comment
Share this post

Author: apokoinou

Post navigation

PreviousPrevious post:Vandana Shiva: Οι λαϊκές οικονομίες εναντίον του εταιρικού ελέγχουNextNext post:Από την τεχνοφιλία…στην Αποανάπτυξη

Related posts

Πώς το Black Mirror εφαρμόζεται στην Κίνα
10/01/2019
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
08/01/2019
Η Γη δεν θα σωθεί με καλύτερου (οικολογικού) είδους ποτηράκια καφέ μιας χρήσης
31/12/2018
Γαλοπούλα η φιλόσοφος
23/12/2018
Γνώση: ύβρις ή αρετή;
18/12/2018
Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτει
18/12/2018

You must log in to post a comment.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Recent Posts
  • Αποανάπτυξη-Εργασία-Οικονομία-Θεσμικές Αλλαγές
  • Με αφορμή τις τοπικές εκλογές:Με ποιές ρεαλιστικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την ευζωία των “πολλών”
  • Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ στη διαδικασία παραγωγής και διανομής της τροφής
  • Κάλεσμα στην “Αποκοινού” συνέλευση 17-19 Μαϊου
  • Για την Kοινότητα των κοινοτήτων
Recent Comments
  • Δημήτρης on Το ιδιωτικοποιημένο άτομο
  • Anonymous on Hello world!
  • wireless on ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
  • ALEXANDROS on Η πολιτική απάθεια ως σύμπτωμα
  • ThemeNectar on The Field
Archives
  • October 2019
  • May 2019
  • April 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • November 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013
  • March 2013
  • February 2013
  • January 2013
  • December 2012
  • November 2012
  • October 2012
  • September 2012
  • August 2012
  • July 2012
  • June 2012
  • May 2012
  • April 2012
  • March 2012
  • February 2012
  • January 2012
  • December 2011
  • November 2011
  • October 2011
  • September 2011
  • August 2011
  • July 2011
  • June 2011
  • May 2011
  • April 2011
  • March 2011
  • February 2011
Categories
  • Books
  • Food for thought
  • Topika_Kinimata
  • Uncategorised
  • Uncategorized
  • Video
  • Απόψεις
  • Αρχείο Άρθρων
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Εκδηλώσεις
  • Συνέλευση
  • Συνεντεύξεις – Τύπος
  • Χωρίς κατηγορία
Meta
  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org
Apokoinou team. Powered by Ecogaia

 

Loading Comments...
 

You must be logged in to post a comment.

    loading Cancel
    Post was not sent - check your email addresses!
    Email check failed, please try again
    Sorry, your blog cannot share posts by email.