Skip to content
ΑποΚοινού
ΑποΚοινού
Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία & Αυτοδιαχείρηση
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum

Του Γιώργου Ν. Οικονόμου*
 
Ενα από τα μεγάλα προβλήματα του νεοελληνικού πολιτικού, κοινωνικού και πολιτιστικού βίου είναι η έλλειψη κοινωνιοκεντρικών και ανθρωποκεντρικών νοημάτων. Τα νοήματα που κυριαρχούν επί πολλές δεκαετίες είναι εθνικιστικά, θρησκευτικά, κομματικά, ατομικιστικά, προσωπικά, λάιφ στάιλ, καταναλωτικά, ποδοσφαιρικά και τηλεοπτικά. Η ισοπεδωτική κυριαρχία αυτών των νοημάτων («κοινωνικών φαντασιακών σημασιών» κατά τον Καστοριάδη) επέβαλε έναν τρόπο ζωής πλήρως αποπολιτικοποιημένο, αλλά σφόδρα κομματικοποιημένο, υποταγμένο στις κομματικές ιδεολογίες, στην οικονομική ολιγαρχία, στα ΜΜΕ και στην Εκκλησία, με αποτέλεσμα την απουσία πολιτικής κοινωνίας και τη σημερινή γενικευμένη χρεοκοπία. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να υπάρξει ένας άλλος προσανατολισμός στη ναυαγισμένη κοινωνία. Χρειάζεται προς τούτο να αναζητηθούν και να προωθηθούν άλλα νοήματα, που να είναι κοινωνιοκεντρικά και ανθρωποκεντρικά.
 
Κοινωνιοκεντρικά νοήματα είναι αυτά που αντιπαρατίθενται στα εθνοκεντρικά, εθνικιστικά νοήματα, τα οποία είναι η κατ’ εξοχήν νεοελληνική μάστιγα (Μεγάλη Ιδέα, Μακεδονικό, Σαμαράς, Καμμένος, ΛΑΟΣ, Χρυσή Αυγή, νεο-ορθόδοξοι). Κοινωνιοκεντρικά είναι τα νοήματα που έχουν κέντρο την κοινωνία, που δημιουργούνται συλλογικά από όλη την κοινωνία και αφορούν όλη την κοινωνία, όχι επιμέρους στρώματα, ομάδες ή τάξεις. Διαπνέονται δηλαδή από ισότητα και καθολικότητα. Ετσι ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός και ο θρησκευτικός φανατισμός, αν και είναι κοινωνικά φαινόμενα, δεν είναι κοινωνιοκεντρικά, διότι στρέφονται εναντίον κοινωνικών τμημάτων – ο εθνικισμός εναντίον κάποιου έθνους και εναντίον αυτών τους οποίους δεν θεωρεί πατριώτες, ο ρατσισμός εναντίον κάποιας φυλής, ο σεξισμός εναντίον κάποιου φύλου και ο θρησκευτικός φανατισμός εναντίον κάποιας θρησκείας, αθρήσκων και αθέων. Πρεσβεύουν δηλαδή τον αποκλεισμό, την ανισότητα, αναιρούν την καθολικότητα.
 
Ούτε ο κομματισμός, ένας από τους στυλοβάτες του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, μπορεί να ενταχθεί στα κοινωνιοκεντρικά νοήματα αφού, πρώτον, υποκαθιστά την κοινωνία δρώντας αντί γι’ αυτήν και, δεύτερον, οι οπαδοί του ενός κόμματος στρέφονται εναντίον του άλλου. Οταν δε ένα κόμμα εγκαθίσταται στην κυβέρνηση, ευνοεί τα στελέχη και τα μέλη του με παντοίους τρόπους, αδικώντας πασιφανώς τους συμπαθούντες των άλλων κομμάτων και τους ακομμάτιστους. Ο κομματισμός καταστρατηγεί δηλαδή την αρχή της ισότητας, της καθολικότητας και της αξιοκρατίας.
 
Αντιθέτως, στα κοινωνιοκεντρικά νοήματα υπάγεται η πολιτική με την ουσιαστική έννοια, που δεν έχει σχέση με κόμματα, εκλογές, «αντιπροσώπους» και γραφειοκρατία, αλλά με τη συνολική θέσμιση της κοινωνίας από το κοινωνικό σύνολο. Πολιτική είναι η αμφισβήτηση θεσμών και νόμων, η αυτοοργάνωση και ο αυτοκαθορισμός του πλήθους, οι ιδεολογικές, κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις με κατεστημένες αντιλήψεις, με εδραιωμένα συμφέροντα και ολιγαρχικές πρακτικές. Η πολιτική δίνει έτσι προτεραιότητα στο κοινωνικό σύνολο και στην ισότητα.
 
Ανθρωποκεντρικά νοήματα είναι αυτά που αντιπαρατίθενται στα θρησκειοκεντρικά νοήματα, τα οποία είναι η δεύτερη νεοελληνική μάστιγα (Χριστόδουλος, Ανθιμος, Σεραφείμ Πειραιώς, η Εκκλησία ως ιδεολογικός και κρατικός θεσμός, βυζαντινισμός, νεο-ορθόδοξοι). Ανθρωποκεντρικά νοήματα είναι αυτά που έχουν κέντρο τον άνθρωπο και όχι τον «θεό», ούτε τη μεταφυσική και την ανύπαρκτη «μετά θάνατον ζωή». Είναι τα νοήματα που έχουν κέντρο τον άνθρωπο ως άνθρωπο, όχι ως πιστό κάποιας θρησκείας, ως μέλος κάποιας εθνότητας ή ως οπαδό μιας ιδεολογίας. Διαπνέονται, δηλαδή, από ισότητα και καθολικότητα. Ετσι ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός και η θρησκευτική μισαλλοδοξία, αν και είναι χαρακτηριστικά ορισμένων ανθρώπων, δεν είναι ανθρωποκεντρικά. Δεν ενδιαφέρονται για τον άνθρωπο ως άνθρωπο, δεν μεριμνούν δηλαδή για όλους τους ανθρώπους, διότι στρέφονται εναντίον κάποιων άλλων, όπως ανέφερα προηγουμένως. Χρησιμοποιούν κυρίως τη βία και την τρομοκρατία, όχι μόνο ιδεολογική, ψυχολογική και φραστική, αλλά συχνά και σωματική, όπως έδειξε η περίπτωση των νεοναζιστών. Ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο θρησκευτικός φανατισμός αποτελούν τον προθάλαμο του φασισμού, που ανέρχεται ραγδαίως στην Ελλάδα τα τελευταία έτη.
 
Κοινωνιοκεντρικά και ανθρωποκεντρικά νοήματα είναι η ελευθερία παντός είδους, ατομική και πολιτική, η ελευθερία του λόγου και της θρησκευτικής πίστης, η ισότητα σε όλα τα πεδία, η πολιτική και κοινωνική αυτονομία, η δικαιοσύνη των πολιτών, η συμμετοχή των ατόμων στις αποφάσεις και στους νόμους (η άμεση δημοκρατία), τα κοινωνικά δικαιώματα ασφάλισης, υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης, εργασίας, τροφής, στέγασης, ψυχαγωγίας, παιδείας, πολιτισμού. Είναι επίσης οι ομαλές κοινωνικές σχέσεις, χωρίς βία, διακρίσεις και διώξεις παντός είδους, χωρίς πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Είναι η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός της διαφορετικότητας, ο μη αποκλεισμός ομάδων και ατόμων. Είναι τα νοήματα που αναφέρονται σε μία ζωή χωρίς κτηνώδη εργασία, φτώχεια, ανεργία, πείνα, χωρίς καταναλωτισμό, τηλεοπτική αποχαύνωση, ατομικισμό, χωρίς αλόγιστη «ανάπτυξη», οικολογική καταστροφή, ερήμωση του αστικού περιβάλλοντος, μόλυνση της ατμόσφαιρας, λεηλασία της φύσης.
 
Πολλά από τα νοήματα αυτά απουσιάζουν από τις σημερινές κοινωνίες, φυσικά σε διαφορετικό βαθμό, όλως ιδιαιτέρως και σε μέγιστο βαθμό από τη νεοελληνική κοινωνία. Απουσιάζουν, επειδή απουσιάζει ο δήμος από την πολιτική σκηνή. Συνεπώς, δεν είναι δεδομένα και κεκτημένα, δεν είναι ίδιον του ανθρώπου και των κοινωνιών, δεν προσφέρονται από κόμματα και βουλευτές, αλλά αποτελούν πολιτικές και κοινωνικές κατακτήσεις. Είναι προτάγματα που αναδύονται και πραγματοποιούνται μετά από συνειδητή επιλογή, θέληση, βούληση και αγώνα των ανθρώπων και των κοινωνιών.
 
………………………………………………………………………………………………………………………….
 
* Δρ Φιλοσοφίας
Από:efsyn

Share this:

  • Tweet
  • Email

Related

Category: Απόψεις, Αρχείο ΆρθρωνBy apokoinou10/07/2014Leave a comment
Share this post

Author: apokoinou

Post navigation

PreviousPrevious post:«ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ»NextNext post:Η σοφία της αγάπης

Related posts

Πώς το Black Mirror εφαρμόζεται στην Κίνα
10/01/2019
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
08/01/2019
Η Γη δεν θα σωθεί με καλύτερου (οικολογικού) είδους ποτηράκια καφέ μιας χρήσης
31/12/2018
Γαλοπούλα η φιλόσοφος
23/12/2018
Γνώση: ύβρις ή αρετή;
18/12/2018
Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτει
18/12/2018

You must log in to post a comment.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Recent Posts
  • Αποανάπτυξη-Εργασία-Οικονομία-Θεσμικές Αλλαγές
  • Με αφορμή τις τοπικές εκλογές:Με ποιές ρεαλιστικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την ευζωία των “πολλών”
  • Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ στη διαδικασία παραγωγής και διανομής της τροφής
  • Κάλεσμα στην “Αποκοινού” συνέλευση 17-19 Μαϊου
  • Για την Kοινότητα των κοινοτήτων
Recent Comments
  • Δημήτρης on Το ιδιωτικοποιημένο άτομο
  • Anonymous on Hello world!
  • wireless on ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
  • ALEXANDROS on Η πολιτική απάθεια ως σύμπτωμα
  • ThemeNectar on The Field
Archives
  • October 2019
  • May 2019
  • April 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • November 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013
  • March 2013
  • February 2013
  • January 2013
  • December 2012
  • November 2012
  • October 2012
  • September 2012
  • August 2012
  • July 2012
  • June 2012
  • May 2012
  • April 2012
  • March 2012
  • February 2012
  • January 2012
  • December 2011
  • November 2011
  • October 2011
  • September 2011
  • August 2011
  • July 2011
  • June 2011
  • May 2011
  • April 2011
  • March 2011
  • February 2011
Categories
  • Books
  • Food for thought
  • Topika_Kinimata
  • Uncategorised
  • Uncategorized
  • Video
  • Απόψεις
  • Αρχείο Άρθρων
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Εκδηλώσεις
  • Συνέλευση
  • Συνεντεύξεις – Τύπος
  • Χωρίς κατηγορία
Meta
  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org
Apokoinou team. Powered by Ecogaia

loading Cancel
Post was not sent - check your email addresses!
Email check failed, please try again
Sorry, your blog cannot share posts by email.
 

Loading Comments...
 

You must be logged in to post a comment.