Skip to content
ΑποΚοινού
ΑποΚοινού
Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία & Αυτοδιαχείρηση
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum

 

Ζούμε σε μια εποχή σημείο καμπής για την ιστορία της ανθρωπότητας. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει προ πολλού μπουκώσει αλλά η ανθρωπότητα, η οποία από την εποχή που διολίσθησε σε αυτό, υπέγραψε με τον εαυτό της συμβόλαιο αυτοκαταστροφής, συνεχίζει να σκέφτεται και να πορεύεται με τους ίδιους ακριβώς όρους, επιταχύνοντας έτσι την πορεία της προς το τέλος και δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να γίνει αυτό πιο επώδυνο.
Η πρώτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα έκλεισε με τον πλανήτη γη να έχει, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, αστικό πληθυσμό περισσότερο από αγροτικό και η δεύτερη δεκαετία άνοιξε με όρους ακόμα χειρότερους, αφού το 2011 ήταν, επίσης η πρώτη χρονιά στην ιστορία της ανθρωπότητας, κατά την οποία η Κίνα βρέθηκε με ποσοστό αστών κατοίκων 50,4%, ξεπέρασαν δηλαδή οι αστοί Κινέζοι τους αγρότες της αχανούς χώρας.
Σε αυτή την ανεξέλεγκτη αστικοποίηση οφείλονται όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στην παγκόσμια κοινότητα και στην παγκόσμια οικονομία. Πολύ απλά μπορούμε να πούμε ότι όσο ο καπιταλισμός δημιουργούσε πελάτες για τις Αγορές του στην Δύση, τόσο ποδοπατούσε και κρατούσε στην φτώχεια τον υπόλοιπο κόσμο. Τώρα που η Δύση μπούκωσε, ο καπιταλισμός δημιουργεί αστούς καταναλωτές στην Ανατολή και ταυτόχρονα φθηνούς εργάτες και νεόπτωχους στην Δύση, για να μπορέσει να συνεχίσει την παραγωγή και την διάθεση των προϊόντων των Αγορών του. Μόνο που λογαριάζουν δίχως τον ξενοδόχο οι κρατούντες την εξουσία του κόσμου διότι το βασικό στοιχείο της συνέχισης του βίου της ανθρωπότητας δεν είναι το αν θα υπάρχουν πελάτες και εργάτες αλλά το αν θα υπάρχουν φυσικοί πόροι και τι ποιότητας θα είναι αυτοί.
Θα προσπαθήσω να δώσω σε τίτλους κάποιες από τις συνέπειές της αστικοποίησης, του άκρατου γιγαντισμού, της ύβρης δηλαδή που διαπράττει η ανθρωπότητα, η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο του Πύργου της Βαβέλ, λίγο πριν την κατάρρευση, εξ ου και ο καθένας από μας διαπιστώνει ότι, παρόλο που μιλάει την ίδια γλώσσα με τον διπλανό του, δεν μπορεί να βρει συνεννόηση. Κατόπιν, σε άλλα ποστ, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω ένα προς ένα όλα αυτά τα ζητήματα. (Δεκτές και απαραίτητες βέβαια οι επισημάνσεις, οι προτάσεις, οι διαφωνίες και οι συμφωνίες σας, έτσι ώστε να διερευνήσουμε όσο γίνεται σε βάθος τα ζητήματα):
1) Άνθρωποι και τροφή. Οι λίγοι έμειναν πίσω για να παράξουν τροφή για τους πολλούς, οι οποίοι έφυγαν από την γη και την παραγωγή. Αυτό είχε ως άμεση συνέπεια την μαζική παραγωγή όχι πια τροφών αλλά υλικών διατροφής για το πλήθος, με όλα τα συνεπακόλουθα.
2) Άνθρωποι και ενέργεια. Οι πολλοί απομακρύνθηκαν από το φυσικό περιβάλλον, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία συναίσθηση των συνεπειών της κάθε μικρής ή μεγάλης καθημερινής τους κίνησης, με την οποία καταναλώνουν ενέργεια.
3) Άνθρωποι και φυσικοί πόροι. Παρομοίως δεν υπάρχει πλέον στον αστικό και αστικοποιημένο πληθυσμό καμία συναίσθηση των φυσικών πόρων που χρειάζονται για να ζουν.
4) Άνθρωποι και αξίες. Οι άγραφοι νόμοι, το τσαγανό, ο λόγος-συμβόλαιο, η αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια αλλά και κάθε είδους αγνό προϊόν ύλης ή πνεύματος, αντικαταστάθηκαν με τυπικές σχέσεις, χαρτούρες, νόμους, χαμηλής ποιότητας εμπορεύματα και πολιτισμό, αλλά πάνω απ’ όλα με την ευτέλεια του χρήματος, το οποίο από μονάδα μέτρησης αξιών έγινε το ίδιο αξία, ανώτερη και από την ίδια τη ζωή.
5) Άνθρωποι και άλλα πλάσματα. Το άκρως υβριστικό και εγωπαθές “πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος”, το οποίο βέβαια είναι τρισχειρότερο λόγω του ότι εννοεί “πάνω απ’ όλα το άτομο-καταναλωτής”, καθιστά τον σύγχρονο άνθρωπο εξ ορισμού εχθρό και στυγνό εκμεταλλευτή ακόμα και εξολοθρευτή κάθε άλλου πλάσματος της φύσης, ακόμα και των εναπομεινάντων ανθρώπων άλλων πολιτισμών, αρχέγονων, τους επονομαζόμενους ηλιθίως και ως απολίτιστους.
6) Άνθρωποι και περιβάλλον γενικά. Η περιβαλλοντική συνείδηση καλλιεργείται πλέον σε επίπεδα θεωρίας. Ακόμα και οι “περιβαλλοντικά ορθές” πρακτικές που εφαρμόζονται, όπως π.χ. η ανακύκλωση ή η εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, εδράζονται σε λάθος βάση ή εφαρμόζονται υποκριτικά ως νέου τύπου καπιταλιστικές επενδύσεις.
7) Άνθρωποι και δημόσια υγεία. Στο όνομα της δημόσιας υγείας θα αφανιστεί η ανθρωπότητα, αφού κάθε νομοθεσία χειραγώγησης των βασικών αγαθών, βρίσκει πάτημα ακριβώς στην δήθεν διαφύλαξή της.
8) Άνθρωποι και άτομα. Από τις κοινωνίες των συμπληρωματικών ανθρώπων περάσαμε πολύ σύντομα στις κοινωνίες των ανταγωνιστικών ατόμων, με τραγικές συνέπειες στις ανθρώπινες σχέσεις και στην ψυχολογία του καθενός αλλά και του συνόλου. (αστική μοναξιά, αδυναμία επικοινωνίας και συλλογικής δράσης κλπ)
9) Άνθρωποι και πρόοδος. Απαξιώνοντας και αδιαφορώντας ή μάλλον θεωρώντας δεδομένα τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, αφήνοντάς τα να τα διαχειρίζονται οι Αγορές με όρους αγοραίους, χυδαίους, οποιαδήποτε προσωπική ή συλλογική εξέλιξη, μόρφωση, ειδίκευση και πρόοδος, εδράζεται σε βάσεις σαθρές, ετοιμόρροπες.
10) Άνθρωποι υπολογιστές – γρανάζια κυκλοφορίας χρήματος. Το μόνο που σκέφτονται πλέον οι άνθρωποι για να επιβιώσουν, είναι πόσο χρήμα πρέπει να εισπράξουν και πόσο να καταναλώσουν. Προσθέσεις των εξόδων και μια αφαίρεση από τον μισθό είναι οι πράξεις που κάνει πια το σύγχρονο αστικοποιημένο άτομο. Ο άνθρωπος μεταβλήθηκε σε αριθμό από μόνος του και ως αριθμό βέβαια τον θεωρούν οι κρατούντες  την εξουσία.
11) Άνθρωποι και πατρίδα. Η απομάκρυνση από το φυσικό περίβλημα και η διαβίωση με αστικούς όρους, δημιουργούν ανθρώπους ισοπεδωμένους από την παγκοσμιοποίηση, δίχως ιδιαίτερα συναισθήματα για τους γενέθλιους τόπους, δίχως την επιρροή του φυσικού ανάγλυφου και του περιβάλλοντος στον χαρακτήρα τους. Αυτά, σε συνδυασμό με την απουσία των ανθρώπων από την ύπαιθρο, αφήνουν ελεύθερο το πεδίο της εμπορευματοποίησης-ξεπουλήματος της πατρίδας.
12) Άνθρωποι και μέλλον. Ο πλήρης έλεγχος από “τις Αγορές” των βασικών αγαθών που έχει ανάγκη ένα ανθρώπινο πλάσμα για να βρίσκεται εν ζωή, δηλαδή οι σπόροι, το νερό και το οξυγόνο, είναι προ των πυλών. Οι συνέπειες αυτού στην ανθρωπότητα αλλά και στη φύση είναι τρομακτικές και μόνο το τέλος του παιχνιδιού προαναγγέλλουν. Η αλλαγή κατεύθυνσης και η επιστροφή στις αξίες, στην παραγωγή, στην αυτάρκεια, στη σμίκρυνση, φαντάζουν ως η μοναδική διέξοδος.   απο:http://yiannismakridakis.gr/
 

Share this:

  • Tweet
  • Email

Related

Category: ΑπόψειςBy apokoinou02/02/20132 Comments
Share this post

Author: apokoinou

Post navigation

PreviousPrevious post:Η ΧΑΜΕΝΗ ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣNextNext post:Οι εισηγήσεις των Δ. Μαρκόπουλου και Γ. Μακριδάκη στα Τρίκαλα στις 27/1/2013 με θέμα «Οι μέρες της αφθονίας μας ήταν μετρημένες»

Related posts

Πώς το Black Mirror εφαρμόζεται στην Κίνα
10/01/2019
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
08/01/2019
Η Γη δεν θα σωθεί με καλύτερου (οικολογικού) είδους ποτηράκια καφέ μιας χρήσης
31/12/2018
Γαλοπούλα η φιλόσοφος
23/12/2018
Γνώση: ύβρις ή αρετή;
18/12/2018
Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτει
18/12/2018

2 Comments

  1. Shelby O. Wolfe says:
    03/02/2013 at 21:55

    9) Άνθρωποι και πρόοδος. Απαξιώνοντας και αδιαφορώντας ή μάλλον θεωρώντας δεδομένα τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, αφήνοντάς τα να τα διαχειρίζονται οι Αγορές με όρους αγοραίους, χυδαίους, οποιαδήποτε προσωπική ή συλλογική εξέλιξη, μόρφωση, ειδίκευση και πρόοδος, εδράζεται σε βάσεις σαθρές, ετοιμόρροπες.

     Log in to Reply
  2. Francis F. Walls says:
    07/02/2013 at 05:52

    Οι πρώτοι ανθρώπινοι οικισμοί ήταν εξαρτημένοι από την απόσταση τους από το νερό και, ανάλογα με τον τρόπο ζωής τους, από άλλους πόρους όπως είναι η αρόσιμη γη για την καλλιέργεια σιτηρών και η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, ή το εποχιακό κυνήγι. Παρόλα αυτά οι άνθρωποι κατόρθωσαν να μεταβάλλουν το περιβάλλον τους με διάφορες μεθόδους, όπως ήταν η άρδευση, η οργάνωση των οικισμών, οι κατασκευές, η μεταφορά, η παραγωγή προϊόντων, η αποψίλωση δασών και η ερημοποίηση. Η εσκεμμένη τροποποίηση του περιβάλλοντος γίνεται συχνά για την αύξηση του ορυκτού πλούτου, την αξιοποίηση διαφόρων πηγών τροφής, για αισθητικούς λόγους ή για να διευκολύνει την πρόσβαση σε ανθρώπινους οικισμούς.

     Log in to Reply

You must log in to post a comment.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Recent Posts
  • Αποανάπτυξη-Εργασία-Οικονομία-Θεσμικές Αλλαγές
  • Με αφορμή τις τοπικές εκλογές:Με ποιές ρεαλιστικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την ευζωία των “πολλών”
  • Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ στη διαδικασία παραγωγής και διανομής της τροφής
  • Κάλεσμα στην “Αποκοινού” συνέλευση 17-19 Μαϊου
  • Για την Kοινότητα των κοινοτήτων
Recent Comments
  • Δημήτρης on Το ιδιωτικοποιημένο άτομο
  • Anonymous on Hello world!
  • wireless on ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
  • ALEXANDROS on Η πολιτική απάθεια ως σύμπτωμα
  • ThemeNectar on The Field
Archives
  • October 2019
  • May 2019
  • April 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • November 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013
  • March 2013
  • February 2013
  • January 2013
  • December 2012
  • November 2012
  • October 2012
  • September 2012
  • August 2012
  • July 2012
  • June 2012
  • May 2012
  • April 2012
  • March 2012
  • February 2012
  • January 2012
  • December 2011
  • November 2011
  • October 2011
  • September 2011
  • August 2011
  • July 2011
  • June 2011
  • May 2011
  • April 2011
  • March 2011
  • February 2011
Categories
  • Books
  • Food for thought
  • Topika_Kinimata
  • Uncategorised
  • Uncategorized
  • Video
  • Απόψεις
  • Αρχείο Άρθρων
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Εκδηλώσεις
  • Συνέλευση
  • Συνεντεύξεις – Τύπος
  • Χωρίς κατηγορία
Meta
  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org
Apokoinou team. Powered by Ecogaia

loading Cancel
Post was not sent - check your email addresses!
Email check failed, please try again
Sorry, your blog cannot share posts by email.
 

Loading Comments...
 

You must be logged in to post a comment.