Skip to content
ΑποΚοινού
ΑποΚοινού
Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία & Αυτοδιαχείρηση
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum

Για μια απελευθερωτική πολιτική
 
-Υποστηρίζετε τις προσπάθειες των «αυτόνομων» αγώνων ενάντια στην καταπίεση. Τι σημαίνει αυτό;
 
-Νομίζω ότι οι μορφές των αγώνων για μια καλύτερη κοινωνία πέρα από τον καπιταλισμό έχουν σταδιακά αλλάζει. Αντί για τους αγώνες που επικεντρώνονται στην κατάκτηση της κρατικής εξουσίας, οι άνθρωποι προσπαθούν με πάρα πολλούς διαφορετικούς τρόπους για να ξεφύγουν από τη λογική του καπιταλισμού, δημιουργώντας χώρους ή στιγμές στις οποίες προσπαθούν να δημιουργήσουν σχέσεις που να μην κυριαρχούνται από την επιδίωξη του κέρδους. Αυτοί οι χώροι ή στιγμές, μπορούν να θεωρηθούν ως ρωγμές στην υφή της κυριαρχίας, ρωγμές στις οποίες θέτουμε ίσως τη βάση για μια διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας. Αυτό το είδος του αγώνα δεν στοχεύει στην κατάκτηση της εξουσίας στο μέλλον, αλλά στην αποσύνδεση της κοινωνικής δραστηριότητας από την καπιταλιστική δυναμική στο παρόν.
 
-Θεωρείτε ότι ο απώτερος στόχος των καταπιεσμένων είναι ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό. Ωστόσο, πολλοί στοχαστές λένε ότι ο καπιταλισμός έχει κερδίσει, ότι είναι σφαιρικός και ότι κάθε πολιτική μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα σε αυτόν. Είναι ηττοπαθές αυτό; Υπάρχει χώρος για μια αριστερή πολιτική;
 
-Γεννιόμαστε μέσα στον αγώνα. Οι περισσότεροι από εμάς θα προτιμούσαν να ζήσουν αρκετά ειρηνικά, αλλά είμαστε σε επίθεση: Μας λένε ότι πρέπει να εργαστούμε σκληρότερα και γρηγορότερα. Μας λένε ότι τα παιδιά μας δεν μπορούν να περιμένουν μια ασφαλή απασχόληση. Μας λένε ότι η ζωή μας δεν είναι πλέον βιώσιμη, ότι πρέπει να κινηθούμε στις πόλεις και να ανοίξει χώρος στη γη για αυτοκινητόδρομους ή ορυχεία. Γνωρίζουμε επίσης ότι αν η παρούσα καπιταλιστική δυναμική συνεχίσει, είναι πολύ πιθανό να καταστραφούν οι συνθήκες στις οποίες ζουν οι άνθρωποι μέσα σε ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν βλέπω ότι η αποδοχή της ήττας είναι μια επιλογή.
 
-Θεωρείτε το Κίνημα Occupy και τις μαζικές δημόσιες διαμαρτυρίες στη Μαδρίτη και στην Αθήνα ως προκλήσεις στον καπιταλισμό, ή ως μια απεγνωσμένη έκκληση να αφήσουμε το σύστημα;
 
-Συντριπτικά φαίνεται να είναι μια πρόκληση για το σύστημα, και όχι ένας λόγος για να αφεθούμε μέσα σε αυτό. Κοιτάξτε μερικά από τα συνθήματα στην Μαδρίτη: «Δεν είμαστε εναντίον του συστήματος, το σύστημα είναι εναντίον μας», «Τα όνειρά μας δεν ταιριάζουν στις τεφροδόχους σας», « Αν δεν μας αφήσετε να ονειρευόμαστε, δεν θα σας αφήσουμε να κοιμηθείτε».
 
-Η σκέψη σας βασίζεται σε μια «απελευθερωτική πολιτική». Ποια μορφή βλέπετε να έχει αυτή η χειραφέτηση;
 
-Με τον όρο «απελευθερωτική πολιτική», εννοώ μια πολιτική που έχει ως στόχο να απελευθερώσει την ανθρώπινη δημιουργικότητα και να σταματήσει την απερίσκεπτη φυγή προς την ανθρώπινη αυτοεκμηδένιση που σημαίνει ο καπιταλισμός. Νομίζω ότι ξεκινά με την άρνηση, την απόρριψη από τη φρίκη του υπάρχοντος συστήματος. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η άρνηση ανοίγει μια διαδικασία δημιουργίας εναλλακτικών τρόπων για να κάνουμε πράγματα, άλλων τρόπων για να σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους. Η χειραφέτηση δεν έχει μόνο ένα σχήμα, αλλά έχει πολλές μορφές που προκύπτουν κατά τη διαδικασία της δημιουργίας τους.
 
-Υπάρχει κάποια έννοια της πραγματικής δημοκρατίας που συνάδει με την δικιά σας πρόταση του κοινωνικού ακτιβισμού; Θα μπορούσε μια κοινοβουλευτική διαδικασία τύπου Γουέστμινστερ (σημ: το καταστατικό Γουέστμινστερ είναι νόμος του Ηνωμένου Βασιλείου που εφαρμόζεται στην Νότια Αφρική) να χωρέσει σε ένα πραγματικά δημοκρατικό σχέδιο ή όχι;
 
-Δεν θα ταίριαζε καθόλου. Αλλά αυτή δεν είναι μόνο η δική μου πρόταση του κοινωνικού ακτιβισμού. Αυτό είναι που λένε οι ακτιβιστές σε όλο τον κόσμο: η αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν λειτουργεί, ή μάλλον προσπαθεί να μας αποκλείσει από τον συλλογικό έλεγχο πάνω στις ίδιες τις ζωές μας. Τα κινήματα των τελευταίων ετών ήταν συντριπτικά πολυπληθή, απορρίπτοντας ρητά την αντιπροσωπευτική δημοκρατία κατηγορηματικά υπέρ μιας κάποιας μορφής άμεσης δημοκρατίας, κάποιας μορφής συμμετοχής όλων σε συλλογικές αποφάσεις.
 
-Υποστηρίζετε την ατομική δράση ως τον ακρογωνιαίο λίθο για την καταπολέμηση της καταπίεσης. Τι είδους ατομικές ενέργειες θα προτείνατε ως εφικτές κατά τη διάρκεια της εργασίας ή της μη εργάσιμης ημέρας;
 
-Θα περιελάμβανα τις επιδρομές σε κομμάτια γης, τα μποϊκοτάζ στη φορολογία, τις καταλήψεις εργοστασίων, τη δημιουργία κοινοτικών κήπων, τους εναλλακτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, τις αντικαπιταλιστικές συνεντεύξεις σε εφημερίδες. Ατομικά και συλλογικά, οι άνθρωποι επαναστατούν με όλους τους τρόπους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους ή της μη εργάσιμης ημέρας. Μερικές φορές αυτές οι εξεγέρσεις είναι πολύ μικρές και φαίνονται αρκετά ατελέσφορες, αλλά πάντα υπάρχουν οι γραμμές της συνέχειας, οι δυνατότητες που τις συνδέουν με τις μεγάλες εξεγέρσεις.
 
-Πως θα συνέβαλαν τέτοιες ατομικές δράσεις σε ένα κοινωνικό κίνημα;
 
-Με τρόπους που είναι δύσκολο να προβλεφθούν, που μπορεί να πραγματοποιηθούν ή και να μην πραγματοποιηθούν. Τους σκέφτομαι ως ρωγμές που εξαπλώνονται, ενώνονται, σκεπάζονται, επανεμφανίζονται, συνενώνονται και πάλι μαζί, ή και όχι. Υπάρχει ένα τεράστιο στοιχείο αβεβαιότητας και απρόβλεπτου, αλλά πιστεύω ότι αυτός είναι ο τρόπος που γίνονται οι ριζικές αλλαγές: είναι σχεδόν πάντα μια έκπληξη, προκύπτουν από το αόρατο.
 
-Έχετε τονίσει την ανάγκη για αξιοπρέπεια . Στα χαρακώματα του ταξικού πολέμου, η αξιοπρέπεια δεν βρίσκεται μόνο στην σφαίρα της φαντασίας;
 
-Θα ήταν, αν ήμουν μόνο εγώ που τονίζω την σημασία της αξιοπρέπειας, αλλά είναι τα κινήματα τα ίδια που έφεραν αυτόν τον όρο στο προσκήνιο. Είναι πραγματικά μια πολύ πρακτική αρχή της οργάνωσης, βρίσκεται στη βάση της αμοιβαίας αναγνώρισης της αξιοπρέπειας των ανθρώπων που είναι πιθανό να οδηγήσει σε ένα άρρηκτα ενωμένο κίνημα.
 
-Υπάρχει χώρος για τη βία σε έναν αξιοπρεπή αγώνα;
 
-Η οργάνωση γύρω από τη βία, θα καθιστούσε δύσκολη τη διατήρηση της αμοιβαίας αναγνώρισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στο επίκεντρο, ιδιαίτερα εφόσον αυτό προϋποθέτει την άμεση δημοκρατία. Αλλά μπορώ να αναφέρω περιστάσεις υπό τις οποίες είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί η βία.
 
-Έχετε συμμετάσχει στο κίνημα των Ζαπατίστας στο Μεξικό. Τι ομοιότητες βλέπετε μεταξύ του αγώνα αυτού και των αγώνων της Νότιας Αφρικής;
 
-Είμαι στη Νότια Αφρική για δύο εβδομάδες, και είναι η πρώτη επίσκεψή μου, έτσι δεν είμαι ικανός για να απαντήσω. Αλλά από ότι έχω δει, η έννοια της αξιοπρέπειας έχει μεγάλη αντήχηση εδώ όπως και στο Μεξικό, υπάρχει μια αναζήτηση για έναν νέο τρόπο σκέψης, για μια ριζοσπαστική πολιτική. Η προσπάθεια να αλλάξουμε τα πράγματα μέσα από το κράτος έχει αποτύχει, οι άνθρωποι λένε ξανά και ξανά ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα από το 1994. Υπάρχει ένα «Ya Basta!» στον αέρα. Μια αίσθηση ότι το σύστημα έχει φτάσει σε οριακό σημείο, ότι δεν μπορεί πλέον να γίνει αποδεκτό.
 
-Μιλάτε για την αλλαγή του κόσμου χωρίς την κατάληψη της εξουσίας. Δεν είναι αυτή μια χίπικη έννοια;
 
-Είναι πάνω από όλα μια αντανάκλαση της αποτυχίας των προσπαθειών για να αλλάξει ο κόσμος με τη λήψη κρατικής εξουσίας. Έχουν αποτύχει και πρέπει επειγόντως να δημιουργήσουμε έναν άλλο τρόπο για να αλλάξουμε τα πράγματα, έναν διαφορετικό τρόπο να σκεφτόμαστε.
 
-Θεωρείτε την επανάσταση ως μια υποχρέωση στην καπιταλιστική κοινωνία. Υπάρχει κάποιο σημείο που θεωρείτε την επανάσταση περιττή;
 
-Θεωρώ την επανάσταση ως αναπόφευκτη, και όχι μία υποχρέωση. Σχεδόν όλοι μας επαναστατούμε κατά κάποιο τρόπο, συνειδητά ή ασυνείδητα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σχεδόν όλοι μας έχουμε κάποια αίσθηση να ακολουθούμε την «λάθος κατεύθυνση», πηγαίνοντας ενάντια στις επιταγές μιας κοινωνίας που κυριαρχείται από το κέρδος και το χρήμα. Η εξέγερση είναι βαθιά ριζωμένη στη ζωή μας, και πρέπει να είναι για όσο ο καπιταλισμός αποτελεί μια σφοδρή επίθεση στην αξιοπρέπεια μας.
 
 
 
Μετάφραση : Δημήτρης Γκιβίσης
 
Πηγή: Εφημερίδα The Witness (Νότιας Αφρικής)
 

Share this:

  • Tweet
  • Email

Related

Category: Αρχείο ΆρθρωνBy apokoinou27/10/20121 Comment
Share this post

Author: apokoinou

Post navigation

PreviousPrevious post:Tο πολύτιμο ευτελέςNextNext post:Ελλάς, η Πεντάμορφη και το Τέρας

Related posts

Πώς το Black Mirror εφαρμόζεται στην Κίνα
10/01/2019
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
08/01/2019
Η Γη δεν θα σωθεί με καλύτερου (οικολογικού) είδους ποτηράκια καφέ μιας χρήσης
31/12/2018
Γαλοπούλα η φιλόσοφος
23/12/2018
Γνώση: ύβρις ή αρετή;
18/12/2018
Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτει
18/12/2018

1 Comment

  1. las artes says:
    05/11/2012 at 22:06

    Σκοπός του σημειώματος αυτού είναι να επισημάνει τη θεωρητική θεμελίωση της απλής αναπαραγωγής με τη μαρξική έννοια του όρου, χρησιμοποιώντας ήδη γνωστές προσεγγίσεις τόσο του ίδιου του Marx (σχήματα αναπαραγωγής) όσο και της γραμμικής άλγεβρας (γραμμικό μοντέλο απλής αναπαραγωγής). Ακόμα, να εντοπίσει σημεία τα οποία δυνατόν να δίνουν αφορμή για λανθασμένες προσεγγίσεις και διαστρεβλώσεις (όπως παραπάνω των ψευδομαρξιστών) και να οδηγούν αντίστοιχα σε λαθεμένα συμπεράσματα. Δεν ισχυριζόμαστε βέβαια ότι π.χ. το γραμμικό μοντέλο που θα μελετήσουμε είναι αποκλειστικό και οριστικό ή ότι οι βάσεις πάνω στις οποίες στηρίζεται είναι πρωτότυπες. Εκείνο που επιδιώκουμε είναι, μέσα απ’ την παρουσίαση αυτή, να διατυπώσουμε ορθά και αμερόληπτα τις συνθήκες πραγματοποίησης της απλής αναπαραγωγής.

     Log in to Reply

You must log in to post a comment.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Recent Posts
  • Αποανάπτυξη-Εργασία-Οικονομία-Θεσμικές Αλλαγές
  • Με αφορμή τις τοπικές εκλογές:Με ποιές ρεαλιστικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την ευζωία των “πολλών”
  • Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ στη διαδικασία παραγωγής και διανομής της τροφής
  • Κάλεσμα στην “Αποκοινού” συνέλευση 17-19 Μαϊου
  • Για την Kοινότητα των κοινοτήτων
Recent Comments
  • Δημήτρης on Το ιδιωτικοποιημένο άτομο
  • Anonymous on Hello world!
  • wireless on ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
  • ALEXANDROS on Η πολιτική απάθεια ως σύμπτωμα
  • ThemeNectar on The Field
Archives
  • October 2019
  • May 2019
  • April 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • November 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013
  • March 2013
  • February 2013
  • January 2013
  • December 2012
  • November 2012
  • October 2012
  • September 2012
  • August 2012
  • July 2012
  • June 2012
  • May 2012
  • April 2012
  • March 2012
  • February 2012
  • January 2012
  • December 2011
  • November 2011
  • October 2011
  • September 2011
  • August 2011
  • July 2011
  • June 2011
  • May 2011
  • April 2011
  • March 2011
  • February 2011
Categories
  • Books
  • Food for thought
  • Topika_Kinimata
  • Uncategorised
  • Uncategorized
  • Video
  • Απόψεις
  • Αρχείο Άρθρων
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Εκδηλώσεις
  • Συνέλευση
  • Συνεντεύξεις – Τύπος
  • Χωρίς κατηγορία
Meta
  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org
Apokoinou team. Powered by Ecogaia

loading Cancel
Post was not sent - check your email addresses!
Email check failed, please try again
Sorry, your blog cannot share posts by email.
 

Loading Comments...
 

You must be logged in to post a comment.