Skip to content
ΑποΚοινού
ΑποΚοινού
Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία & Αυτοδιαχείρηση
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum

«Δεν υπάρχει μαρτυρία κουλτούρας
η οποία να μην είναι την ίδια στιγμή
μαρτυρία βαρβαρότητας»
Walter Benjamin
 
Του Χάρη Ναξάκη*
Στο βιβλίο «Ο Αϊχμαν στην Ιερουσαλήμ», η μεγάλη Γερμανοεβραία φιλόσοφος Χάνα Αρεντ, μιλώντας για τον Αϊχμαν, τον εκτελεστή του τελικού σχεδίου των ναζιστών ενάντια στους Εβραίους, κάνει μια ενοχλητική παρατήρηση για τους εραστές των ταξικών αναλύσεων και του καλοκάγαθου αλλά παραστρατημένου λαού. Το κακό είναι κοινότοπο. Για να διαπραχθεί δεν χρειάζονται τέρατα αλλά κοινοί, φυσιολογικοί άνθρωποι, σαν αυτούς της διπλανής πόρτας. Ο ίδιος ο Αϊχμαν ήταν ένας από αυτούς. Καλός πατέρας, σύζυγος, αγαπητός στους φίλους του. «Εγώ», είπε, «τη δουλειά μου έκανα, τόσα βαγόνια, τόσοι φούρνοι, δεν ήμουν και ο τελικός αρμόδιος». Οι ναζί ήξεραν τι έκαναν, δεν είχαν παραπλανηθεί από κάποια σκοτεινά κέντρα, είχαν συνείδηση ότι συμπεριφέρονταν κτηνωδώς και ακόμα περισσότερο έκαναν τον θάνατο και τη γενοκτονία επάγγελμα και μάλιστα τα εξορθολόγησαν, όπως ο Αϊχμαν. Ποιος είπε ότι η λογική δεν γεννάει τέρατα; Λογική και τρέλα δεν αλληλοαποκλείονται. Το κακό βρισκόταν μέσα τους. Ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να σχεδιάζει το κακό, να το θέτει ως στόχο, ως πρόταγμα. Αποκρουστικό, αλλά έτσι είναι. Οι άνθρωποι είναι τα μόνα ζώα που οργανώνουν μαζικές καταστροφές των ομοίων τους, γενοκτονίες, προς απογοήτευση αυτών που διακηρύσσουν τον ανθρωπολογικό μύθο ότι αποσπάστηκαν από τη φύση και ξέκοψαν από τα ζωικά τους ένστικτα. Το να πούμε ότι γίνονται αγρίμια είναι προσβολή στα ζώα, διότι κανένα είδος του ζωικού βασιλείου δεν οργανώνει γενοκτονικές επιδρομές στους ομοίους του.
Ποια είναι λοιπόν η ρίζα του κακού; Το υποκείμενο είναι εγωκεντρικό, κάθε άτομο βιώνει τον εαυτό του ως υποκείμενο, ως πρώτο πρόσωπο, αλλά ταυτόχρονα ανήκει σε μια κοινότητα, ένα εμείς (ζευγάρι, οικογένεια, φυλή). Η ανάγκη τού εμείς, του άλλου, βρίσκεται εντός του υποκειμένου ως ανάγκη αναγνώρισης, φιλίας, συνεργασίας. Γι’ αυτό ο εγωκεντρισμός του υποκειμένου είναι ταυτόχρονα εγωισμός και αλτρουισμός. Οταν όμως κυριαρχεί το εγώ, το άτομο γίνεται ιδιοτελές, αχαλίνωτα εγωιστικό, ανταγωνιστικό με τον άλλο, προτάσσει το κακό και μπορεί να οδηγηθεί μέχρι την εξόντωσή του. Οπως σωστά επισημαίνει ο Ε. Μορέν, «η ιδιότητα του υποκειμένου ενέχει τον θάνατο του άλλου και την αγάπη του άλλου». Το άτομο ζει για τον εαυτό του και για τον άλλο, αλλά ο εγωισμός μπορεί να απωθήσει τον αλτρουισμό και ο αλτρουισμός να υπερβεί τον εγωισμό. Οταν το υποκείμενο κυριευτεί από τον εγωισμό, ο άλλος γίνεται ξένος, και όταν εκφράζεται αλτρουιστικά, είναι αδερφός.
Η υποκειμενικότητα λοιπόν, που εξελικτικά αναδείχτηκε από τη στιγμή της εμφάνισης του homo sapiens, είναι έμφυτη και ρηξιγενής, σε αντιπαλότητα αλλά και σε συνεργασία τού εγώ με τον άλλο, και ταυτόχρονα είναι επίκτητη, πολιτισμικά διαμορφωμένη. Το υποκείμενο μπορεί να κυριευτεί, να καθυποταχθεί, από το κράτος, την πατρίδα, τον θεό, έναν ηγέτη, από την αγορά, το κέρδος και τα εμπορεύματα. Το κοινωνικό περιβάλλον, ανάλογα με το ποια είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του, μπορεί είτε να ενισχύσει τον εγωκεντρισμό και την ιδιοτέλεια είτε τον αλτρουισμό και την αλληλεγγύη. Οταν το περιβάλλον ενθαρρύνει το εγώ, τότε ο εγωιστικός παροξυσμός μπορεί να γίνει ρατσισμός και φασισμός. Το άτομο, αντί να συγκρούεται άνευ όρων με τον άλλο και άρα με τον εαυτό του, αφού ο άλλος είναι και μέσα μας, απειλώντας έτσι με κατάρρευση την υποκειμενική του συγκρότηση, μεταθέτει τη σύγκρουση του εγώ με τον άλλο στο εγώ (εμείς) με τους άλλους ως ξένους, ως αλλοεθνείς.
Το εξατομικευμένο αυτοαναφορικό άτομο της νεωτερικότητας είναι μια μηχανή επιβίωσης του εαυτού του και φτάνει μέχρι τον προγραμματισμένο φόνο του άλλου. Η οικονομία της αγοράς που θεοποιεί τον ανταγωνισμό διαπλάθει έναν τύπο ανθρώπου που είναι ορθολογικός ατομιστής και για τον οποίο ο φόνος του άλλου είναι απαραίτητος, γιατί στέκεται φραγμός στην επιβίωσή του και στην επιβεβαίωση του εγώ του. Οταν λοιπόν αντιληφθούμε ότι ο άνθρωπος είναι το «δεινότατον των όντων», ότι φέρει μέσα του και καταστροφικές δυνάμεις που σχετίζονται με τη δεινότητα της ίδιας του της ύπαρξης, τότε θα καταλάβουμε ότι το επείγον ζήτημα σήμερα είναι η ανανοηματοδότηση της ζωής με την αποδυνάμωση των αιτιών και των θεσμών που ενισχύουν τον εγωισμό και τη βούληση για δύναμη και την ενίσχυση των δομών αλληλεγγύης και συνεργατικότητας. Η ιδιοτέλεια πρέπει να είναι κοινωνικά επιτηρούμενη και ο αλτρουισμός θεσμοποιημένος.
 
[email protected]
 
………………………………………………………………………………………
 
* Καθηγητής ΤΕΙ Ηπείρου, συγγραφέας
Πηγή: efsyn

Share this:

  • Tweet
  • Email

Related

Category: Απόψεις, Αρχείο ΆρθρωνBy apokoinou11/07/2014Leave a comment
Share this post

Author: apokoinou

Post navigation

PreviousPrevious post:Be My GuestNextNext post:"comix ergo sum" Βιβλίο του Σχισμένου Αλέξανδρου (Εκδ. Εξάρχεια)

Related posts

Πώς το Black Mirror εφαρμόζεται στην Κίνα
10/01/2019
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
08/01/2019
Η Γη δεν θα σωθεί με καλύτερου (οικολογικού) είδους ποτηράκια καφέ μιας χρήσης
31/12/2018
Γαλοπούλα η φιλόσοφος
23/12/2018
Γνώση: ύβρις ή αρετή;
18/12/2018
Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτει
18/12/2018

You must log in to post a comment.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Recent Posts
  • Αποανάπτυξη-Εργασία-Οικονομία-Θεσμικές Αλλαγές
  • Με αφορμή τις τοπικές εκλογές:Με ποιές ρεαλιστικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την ευζωία των “πολλών”
  • Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ στη διαδικασία παραγωγής και διανομής της τροφής
  • Κάλεσμα στην “Αποκοινού” συνέλευση 17-19 Μαϊου
  • Για την Kοινότητα των κοινοτήτων
Recent Comments
  • Δημήτρης on Το ιδιωτικοποιημένο άτομο
  • Anonymous on Hello world!
  • wireless on ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
  • ALEXANDROS on Η πολιτική απάθεια ως σύμπτωμα
  • ThemeNectar on The Field
Archives
  • October 2019
  • May 2019
  • April 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • November 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013
  • March 2013
  • February 2013
  • January 2013
  • December 2012
  • November 2012
  • October 2012
  • September 2012
  • August 2012
  • July 2012
  • June 2012
  • May 2012
  • April 2012
  • March 2012
  • February 2012
  • January 2012
  • December 2011
  • November 2011
  • October 2011
  • September 2011
  • August 2011
  • July 2011
  • June 2011
  • May 2011
  • April 2011
  • March 2011
  • February 2011
Categories
  • Books
  • Food for thought
  • Topika_Kinimata
  • Uncategorised
  • Uncategorized
  • Video
  • Απόψεις
  • Αρχείο Άρθρων
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Εκδηλώσεις
  • Συνέλευση
  • Συνεντεύξεις – Τύπος
  • Χωρίς κατηγορία
Meta
  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org
Apokoinou team. Powered by Ecogaia

loading Cancel
Post was not sent - check your email addresses!
Email check failed, please try again
Sorry, your blog cannot share posts by email.
 

Loading Comments...
 

You must be logged in to post a comment.