Skip to content
ΑποΚοινού
ΑποΚοινού
Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία & Αυτοδιαχείρηση
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum

 
5b76860b1dc52480168b45c8
Από κάποιους που συμμετέχουν στα κινήματα κατά των ΒΑΠΕ
Κατά τη γνώμη μου ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε το ζήτημα στην εκδήλωση* αναδεικνύει κάποια σημεία τα οποία θα πρέπει να δουλευτούν περισσότερο.  Η προσέγγιση εν πολλοίς ήταν μονομερής και συστημική: οικονομικίστικη, τεχνοκρατική, νομικίστικη, συντηρητική και αντιοικολογική σε κάποιους ομιλητές,  έλειπε απολύτως η κινηματική πολιτική πρόταση και η κριτική στις έννοιες της ανάπτυξης και της συνεχούς μεγέθυνσης.   Απουσίαζε όχι μονο η εναλλακτική πρόταση αλλά κεντρικοί ομιλητές έδωσαν την εντύπωση ότι καλώς έχουν σήμερα τα πράγματα ενώ η αλήθεια είναι ότι έχουμε ανάγκη οικολογικών εναλλακτικών λύσεων. Κάποιες λύσεις μάλιστα που προτάθηκαν (η αναφορά στα υδροηλεκτρικά και συγκεκριμένα στη Μεσοχώρα) έρχονται σε αντιπαράθεση με τους κοινωνικούς αγώνες που διεξάγονται σε άλλα μέρη της χώρας και όχι μόνο. Παράδειγμα στην Τουρκία τα αντικαπιταλιστικά οικολογικά κινήματα διεξάγουν κεντρικούς αγώνες ενάντια στα μεγάλα υδροηλεκτρικά που δρομολογούνται.  Είναι επιτακτική ανάγκη να υπερβούμε τον τοπικισμό κάτι το οποίο έγινε ορατό στους αγώνες ενάντια στις χωματερές. Είναι επίσης ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη της σύγκλισης των αγώνων.  Η απουσία μάλιστα των καρυστινών από τους ομιλητές αφαίρεσε κάθε μαχητικότητα από τον λόγο, από το λίγο που τους ακούσαμε να μιλούν. 
Κατά δεύτερο λόγο ήταν ένας αχταρμάς ορθών και απαράδεκτων (κυρίως από οικολογική άποψη) επιχειρημάτων. 
Ένα βασικό επιχείρημα που ακούστηκε είναι ότι το ενεργειακό μοντέλο είναι αυτό που έχουμε τώρα και δεν αλλάζει αν δεν θέλουμε να πάμε στις γκαζόλαμπες (συνηθισμένο επιχείρημα των υποστηρικτών του καπιταλισμού και του τεχνολογικού του μοντέλου ως μονοδρόμους). Κι όμως δεν είναι έτσι. Από κάποιους υποτιμήθηκε ανοικτά η κινηματική δράση και οι περισσότεροι επικέντρωσαν στους νομικούς “αγώνες”. Οι νομικοί αγώνες όμως έχουν τα όριά τους (απόδειξη οι νομικοί τρόποι με τους  οποίους το σύστημα επιβάλλει τις  εξόφθαλμες παρανομίες στις Σκουριές στη Χαλκιδική), θεωρώ πάντως κεντρικής σημασίας την περιβαλλοντική αιτιολόγηση των προσφυγών που προτείνονται. Οι περισσότεροι μάλιστα αμφισβήτησαν το φαινόμενο του θερμοκηπίου (αγνοώντας ότι αυτή είναι η βασική πολιτική των συμφερόντων που προωθεί ο Τραμπ), ενώ η αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις κι ότι η άποψη που το αμφισβητεί έχει πολλά αντιεπιστημονικά κενά. Κάποιος μάλιστα υποστήριξε ότι οι εκπομπές άνθρακα δεν είναι πρόβλημα, κάτι το οποίο σημαίνει άγνοια της συνθήκης μέσα στην οποία ζούμε για την οποία αδιαφορεί παντελώς ο καπιταλισμός, ο οποίος λεηλατεί συνεχώς το φυσικό περιβάλλον. Περιττό να πω ότι έλειπε απολύτως ο αντικαπιταλιστικός λόγος.
Η κριτική όμως της χρήσης των ανεμογεννητριών δεν απαιτεί αποδοχή του σημερινού status quo ή να υποτιμάται η αναγκαιότητα όχι μόνο αλλαγής ενεργειακού μοντέλου αλλά κυρίως κοινωνικού που είναι πίσω από τα οικολογικά προβλήματα του πλανήτη. 
Σχετικά με τις ανεμογεννήτριες το βασικό επιχείρημα, κατά τη δική μου γνώμη, είναι ότι ενώ παρουσιάζονται ως οικολογική λύση στην πραγματικότητα ΔΕΝ είναι, είναι ακόμη μια ανορθολογική λύση του καπιταλισμού:  δεν αποδίδουν και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι επιβαρυντικές για το περιβάλλον πολλαπλώς.

Το βασικό λάθος της επιχειρηματολογίας των “τύπων” που εκπροσωπούσαν την άλλη πλευρά είναι ότι ισχυρίστηκαν πως δεδομένης της σημερινής κοινωνικής/οικονομικής/οικολογικής συνθήκης οι ανεμογεννήτριες είναι μια λύση. Κι όμως αυτό είναι ένα ψέμα: οι ανεμογεννήτριες αποδεικνύουν την ανορθολογικότητα του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος: οι λύσεις που προτείνει αναπαράγουν τον φαύλο κύκλο και στην ουσία τους είναι αντιπαραγωγικές και τις περισσότερες φορές αντί να λύνουν προβλήματα δημιουργούν νέα. Είναι “πράσινος” καπιταλισμός το οποίο σημαίνει ότι είναι υποκριτικά οικολογικός.

Η δική μου άποψη είναι ότι η κριτική πρέπει να περιλάβει τις έννοιες της ανάπτυξης και της συνεχούς οικονομικής μεγέθυνσης μέσα στο πλαίσιο που το βάζει το κίνημα της αποανάπτυξης με ρητά  όμως οικολογική και αντικαπιταλιστική στόχευση.
 Άγις Θεοδωρίδης
* Εννοεί την εκδήλωση 
της Χαλκίδας με θέμα:
” Μύθοι και Αλήθειες για τις ΑΠΕ”
https://www.facebook.com/events/1958258744240793/

Share this:

  • Tweet
  • Email

Related

Category: Απόψεις, Αρχείο ΆρθρωνBy Giannis18/12/2018Leave a comment
Share this post

Author: Giannis

Post navigation

PreviousPrevious post:Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτειNextNext post:Αειφορία χέρι χέρι με την κερδοφορία

Related posts

Πώς το Black Mirror εφαρμόζεται στην Κίνα
10/01/2019
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
08/01/2019
Η Γη δεν θα σωθεί με καλύτερου (οικολογικού) είδους ποτηράκια καφέ μιας χρήσης
31/12/2018
Γαλοπούλα η φιλόσοφος
23/12/2018
Γνώση: ύβρις ή αρετή;
18/12/2018
Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτει
18/12/2018

You must log in to post a comment.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Recent Posts
  • Αποανάπτυξη-Εργασία-Οικονομία-Θεσμικές Αλλαγές
  • Με αφορμή τις τοπικές εκλογές:Με ποιές ρεαλιστικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την ευζωία των “πολλών”
  • Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ στη διαδικασία παραγωγής και διανομής της τροφής
  • Κάλεσμα στην “Αποκοινού” συνέλευση 17-19 Μαϊου
  • Για την Kοινότητα των κοινοτήτων
Recent Comments
  • Δημήτρης on Το ιδιωτικοποιημένο άτομο
  • Anonymous on Hello world!
  • wireless on ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
  • ALEXANDROS on Η πολιτική απάθεια ως σύμπτωμα
  • ThemeNectar on The Field
Archives
  • October 2019
  • May 2019
  • April 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • November 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013
  • March 2013
  • February 2013
  • January 2013
  • December 2012
  • November 2012
  • October 2012
  • September 2012
  • August 2012
  • July 2012
  • June 2012
  • May 2012
  • April 2012
  • March 2012
  • February 2012
  • January 2012
  • December 2011
  • November 2011
  • October 2011
  • September 2011
  • August 2011
  • July 2011
  • June 2011
  • May 2011
  • April 2011
  • March 2011
  • February 2011
Categories
  • Books
  • Food for thought
  • Topika_Kinimata
  • Uncategorised
  • Uncategorized
  • Video
  • Απόψεις
  • Αρχείο Άρθρων
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Εκδηλώσεις
  • Συνέλευση
  • Συνεντεύξεις – Τύπος
  • Χωρίς κατηγορία
Meta
  • Log in
  • Entries RSS
  • Comments RSS
  • WordPress.org
Apokoinou team. Powered by Ecogaia
loading Cancel
Post was not sent - check your email addresses!
Email check failed, please try again
Sorry, your blog cannot share posts by email.