Skip to content
ΑποΚοινού
ΑποΚοινού
Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία & Αυτοδιαχείρηση
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
  • Αρχική
  • Για Εμάς
  • Δράσεις
  • Κινήματα
    • Τοπικά Κινήματα
    • Διεθνή Κινήματα
  • Αρθρα
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Forum
Relatives of Santiago Maldonado, including his brother German, center, and activists, hold photos of Maldonado and the Spanish message "Appear alive now” as they protest his disappearance outside Congress in Buenos Aires, Argentina, Monday, Aug. 7, 2017. Maldonado's family says Argentine border police captured Maldonado on Aug. 1 during an operative to move Mapuche indigenous off land they have occupied since 2015, which the Mapuche claim is their ancestral land. The land in question is owned by Italian clothing group Benetton in Argentina's Patagonia, according to Diego Campal, spokesperson for "Compañía de Tierras Sud Argentino," which Benetton bought in 1991. (AP Photo/Victor R. Caivano)

Συντάκτης: 

Χριστίνα Πάντζου
Τρεις διαφορετικές ιστορίες ζωής συναντήθηκαν στην αργεντίνικη Παταγονία ξετυλίγοντας τον μίτο της παλιάς ανεπίλυτης σύρραξης για τα εδάφη των ιθαγενών Μαπούτσε, που αναβιώνει σήμερα με δικαστικές διαμάχες, αλλά και με διώξεις, εκτοπισμούς, σφαίρες και αίμα.
Εκεί, ο Κάρλο Μπένετον, της ιταλικής αυτοκρατορίας της μόδας, ταξιδεύει συχνά για να ελέγξει τα 900.000 εκτάρια που κατέχει ο όμιλος από το 1991 κι όπου εκτρέφει 250.000 πρόβατα που παράγουν το 10% του ερίου που χρησιμοποιεί.
Εκεί, ο ιθαγενής Μαπούτσε Φακούντο Χόνες Ουάλα, που δεν έχει μια σπιθαμή γη για να καλλιεργήσει, συνελήφθη και προφυλακίστηκε εν αναμονή της πιθανής έκδοσής του στη Χιλή για να δικαστεί ως «τρομοκράτης».
Εκεί, ο 28χρονος Σαντιάγο Μαλντονάδο βρέθηκε για να εκφράσει την αλληλεγγύη του στους Μαπούτσε, «εξαφανίστηκε» στη διάρκεια στρατιωτικής επιδρομής και έγινε ο πρώτος «desaparecido» (αγνοούμενος) της προεδρίας του Μαουρίσιο Μάκρι.
Ο 28χρονος Σαντιάγο Μαλντονάδο είχε επισκεφθεί την κοινότητα «Αντίσταση στο Κουσαμέν» για να εκφράσει την αλληλεγγύη του στον αγώνα της για την ανακατάληψη των ιθαγενικών εδαφών που σήμερα κατέχει ο Μπένετον και να απαιτήσει μαζί τους την αποφυλάκιση του αρχηγού της, Φακούντο Χόνες Ουάλα.
Την 1η Αυγούστου δυνάμεις της στρατοχωροφυλακής επιτέθηκαν στις λίγες οικογένειες που έχουν εγκατασταθεί στο τσιφλίκι Λελέκε του Μπένετον με στόχο να τις εκδιώξουν: χτύπησαν άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έριξαν πλαστικές σφαίρες, τους κυνήγησαν στο ποτάμι… Εκεί είδαν για τελευταία φορά τον Μαλντονάδο να τον σέρνουν με τη βία σε κλούβα.
Η υπ. Εσωτερικών Πατρίσια Μπούλριτς έσπευσε να αρνηθεί κάθε σχέση των σωμάτων ασφαλείας με την εξαφάνισή του, φτάνοντας ακόμη και να αμφισβητήσει ότι πράγματι βρισκόταν εκεί.
Ακόμη κι όταν σε μία από τις κλούβες βρέθηκαν τρίχες και ίχνη αίματος, δήλωσε πως «αυτό δεν λέει τίποτα».
Περίπου 20 Μαπούτσε, με πρωτοστάτη τον Φακούντο Ουάλα, βρίσκονται εκεί σε έναν πρόχειρο καταυλισμό από τον Μάρτιο του 2015 διεκδικώντας μικρές εκτάσεις για να καλλιεργήσουν και να ζήσουν με τις οικογένειές τους.
Εκτοτε επιδρομές σαν κι αυτή της 1ης Αυγούστου είναι συνηθισμένες. Αλλά σε καθεμία από αυτές η βία κλιμακώνεται και οι ηγέτες τους σέρνονται στη φυλακή, όπως συνέβη με τον Φακούντο Ουάλα.
Στις 27 Ιουνίου, όταν στη Χιλή συναντήθηκαν επίσημα οι πρόεδροι Μάκρι και Μπατσελέτ για να επικυρώσουν τους δεσμούς συνεργασίας των δύο χωρών, στην Αργεντινή συνελάμβαναν τον Ουάλα με την πρόφαση ότι πρέπει να εξεταστεί το αίτημα για έκδοσή του στη Χιλή, όπου κατηγορείται για τρομοκρατία, εμπρησμό τσιφλικιού, οπλοκατοχή και… παράνομη είσοδο στη χώρα.
«Κουραστήκαμε από την καταπίεση, να μας διώχνουν από τα εδάφη μας, να μας σκοτώνουν και να μας συλλαμβάνουν όποτε θέλουν. Είμαι στη φυλακή γιατί είμαι σύμβολο αντίστασης του λαού μου, γιατί εκφράζω αυτό που σκέφτονται χιλιάδες Μαπούτσε», δήλωσε στην El Pais από τη φυλακή του Εσκέλ, όπου εδώ και 20 μέρες κάνει απεργία πείνας καταγγέλλοντας πως θέλουν να τον δικάσουν για δεύτερη φορά για την ίδια υπόθεση: πέρσι είχε συλληφθεί για τον ίδιο λόγο και ομοσπονδιακό δικαστήριο τον δικαίωσε απορρίπτοντας το αίτημα έκδοσής του.
Μπροστά στην κατακραυγή για τις πρακτικές της, η κυβέρνηση Μάκρι απάντησε με μια παλιά τακτική: εφηύρε έναν εχθρό, τον παρουσίασε ως επικίνδυνο και βίαιο και δικαιολόγησε την πολιτική καταστολή μιλώντας για τρομοκρατία.
«Δεν θα επιτρέψουμε μια ανεξάρτητη και αυτόνομη δημοκρατία των Μαπούτσε σε αργεντίνικο έδαφος», έδωσε τον τόνο η Μπούλριτς.
Το λιμπρέτο υιοθέτησαν τα κυρίαρχα ΜΜΕ που πρόσθεσαν σωρεία «αποκαλύψεων»: η κοινότητα και ο Ουάλα ανήκουν στη μυστηριώδη οργάνωση RAM (Πανάρχαια Αντίσταση των Μαπούτσε), στην οποία αποδίδουν δεκάδες εμπρησμούς, ζωοκλοπές, επιθέσεις κατά υπαλλήλων του Μπένετον, χρηματοδότηση από ξένα κέντρα, ακόμη και πιθανή σχέση με Κούρδους πρώην μαχητές που έφτασαν στη Αργεντινή για να τους… εκπαιδεύσουν.
Ο αδελφός του Φακούντο Ουάλα κάνει λόγο για «απεχθή ψέματα» με στόχο να δαιμονοποιηθεί ο αγώνας των Μαπούτσε, αρνείται κάθε σχέση με τη RAM και ξεκαθαρίζει:
«Ποτέ κανένας μας δεν έχει διεκδικήσει τη δημιουργία κράτους των Μαπούτσε. Η ίδια η αντίληψη του κράτους αντιτίθεται σε έναν τρόπο ζωής σαν τον δικό μας που έχει κοινοτικό χαρακτήρα και στις δικές μας αξίες. Αλλά εδώ παίζονται τα συμφέροντα του Μπένετον και ο κρατικός μηχανισμός είναι στην υπηρεσία του, αγνοώντας τις ανάγκες των ιθαγενών λαών».
Οσο για τον Μπένετον, νίπτει τας χείρας του: η εταιρεία του εξαγόρασε το 1991 την Εταιρεία των Εδαφών του Αργεντίνικου Νότου (CΤSA) κι όλα έγιναν νόμιμα και… ηθικά, όπως υποστηρίζει κάθε φορά που αναγκάζεται να απαντήσει σε σχετικές ερωτήσεις, χωρίς να διευκρινίζει πόσο αγόρασε αυτές τις εκτάσεις.
Μόνο που η CTSA δημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η κυβέρνηση δώρισε αχανείς εκτάσεις της Παταγονίας σε μικρή ομάδα Βρετανών επενδυτών σε ένδειξη ευγνωμοσύνης (αλλά και ως μέσο αποπληρωμής του χρέους της) για τη συνδρομή τους στην «Κατάκτηση της Ερήμου». Μια στρατιωτική επιχείρηση που σύμφωνα με ιστορικά κείμενα, κατέληξε με την εξόντωση δεκάδων χιλιάδων Μαπούτσε και άλλων ιθαγενών και την παραχώρηση των εδαφών τους σε ξένα κεφάλαια, κυρίως.
Σήμερα το 90% των 205.000 Μαπούτσε που απέμειναν στην Αργεντινή δεν έχουν κανέναν τίτλο ιδιοκτησίας γης.
πηγή:efysn

Share this:

  • Tweet
  • Email

Related

Category: Απόψεις, Αρχείο ΆρθρωνBy apokoinou03/09/2017Leave a comment
Share this post

Author: apokoinou

Post navigation

PreviousPrevious post:Αντίο οικονομία του «Κάου Μπόυ»NextNext post:«Να στοιχηματίσουμε υπέρ της λιτής ζωής· μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με λιγότερα»

Related posts

Πώς το Black Mirror εφαρμόζεται στην Κίνα
10/01/2019
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ «ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ»
08/01/2019
Η Γη δεν θα σωθεί με καλύτερου (οικολογικού) είδους ποτηράκια καφέ μιας χρήσης
31/12/2018
Γαλοπούλα η φιλόσοφος
23/12/2018
Γνώση: ύβρις ή αρετή;
18/12/2018
Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων και τα πολιτικά ζητήματα που μας θέτει
18/12/2018

You must log in to post a comment.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Recent Posts
  • Αποανάπτυξη-Εργασία-Οικονομία-Θεσμικές Αλλαγές
  • Με αφορμή τις τοπικές εκλογές:Με ποιές ρεαλιστικές πολιτικές στις τοπικές κοινωνίες θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε την ευζωία των “πολλών”
  • Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ –ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ στη διαδικασία παραγωγής και διανομής της τροφής
  • Κάλεσμα στην “Αποκοινού” συνέλευση 17-19 Μαϊου
  • Για την Kοινότητα των κοινοτήτων
Recent Comments
  • Δημήτρης on Το ιδιωτικοποιημένο άτομο
  • Anonymous on Hello world!
  • wireless on ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
  • ALEXANDROS on Η πολιτική απάθεια ως σύμπτωμα
  • ThemeNectar on The Field
Archives
  • October 2019
  • May 2019
  • April 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • November 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • May 2018
  • April 2018
  • March 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • September 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013
  • October 2013
  • September 2013
  • August 2013
  • July 2013
  • June 2013
  • May 2013
  • April 2013
  • March 2013
  • February 2013
  • January 2013
  • December 2012
  • November 2012
  • October 2012
  • September 2012
  • August 2012
  • July 2012
  • June 2012
  • May 2012
  • April 2012
  • March 2012
  • February 2012
  • January 2012
  • December 2011
  • November 2011
  • October 2011
  • September 2011
  • August 2011
  • July 2011
  • June 2011
  • May 2011
  • April 2011
  • March 2011
  • February 2011
Categories
  • Books
  • Food for thought
  • Topika_Kinimata
  • Uncategorised
  • Uncategorized
  • Video
  • Απόψεις
  • Αρχείο Άρθρων
  • Βιβλιογραφία
  • Βιντεοθήκη
  • Εκδηλώσεις
  • Συνέλευση
  • Συνεντεύξεις – Τύπος
  • Χωρίς κατηγορία
Meta
  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org
Apokoinou team. Powered by Ecogaia

 

Loading Comments...
 

You must be logged in to post a comment.

    loading Cancel
    Post was not sent - check your email addresses!
    Email check failed, please try again
    Sorry, your blog cannot share posts by email.